Alfons Postma

De basisopleiding van de Fotoacadedmie bestaat uit zes, intensieve, lessen.  Gisteren, 25 mei was de laatste dag en moesten, naast de toetsen, alle opdrachten ingeleverd worden ter beoordeling. Beetje een soort van bijltjesdag dus. Gelukkig alles gehaald en het certificaat ontvangen wat mij recht geeft om in te stromen op het eerste jaar van de reguliere HBO-opleiding tot vakfotograaf.  

Ofschoon ik niet voor het eerst een spiegelreflexcamera in m’n handen had toen deze opleiding begon heb ik toch heel erg veel geleerd. Onze docent, Milan Gies, een overenthousiaste fotograaf en motivator heeft, mij heel erg veel geleerd over het “kijken”.

M.a.w. wat wil je fotograferen nog voordat je überhaupt begint aan een opdracht. Bij mij was het vooral van, schieten maar en thuis kijken welke foto’s er interessant genoeg zijn om verder te bewerken. Op zich niets mis mee maar de kans dat je nog een keertje op pad moet omdat je het “net” niet hebt of zonder de juiste voorbereiding toch niet de foto’s op je geheugenkaartje hebt staan die je tussen je oren wel gewild had te willen maken is groot.

Zeker het seriematig werken waar ze op hameren bij de Fotoacademie is iets waar ik behoorlijk aan moet wennen. Ik sta er helemaal achter omdat een mogelijke opdrachtgever in de toekomst een serie van zijn of haar opdracht verwacht i.p.v. enkele “lucky shots” maar dat maakt het nog niet eenvoudig om dit meteen goed in te vullen (voor mij althans). Ik zal in de reguliere opleiding wel op m’n snuit gaan ben ik bang maar op een dag zit het in mijn systeem dat geloof ik.